خیلی وقتها شده که به بهانه‌های مختلف، خانوادگی یا همراه دوستان و آشنایان، به مهمانی طبیعت رفته و ساعتها یا روزها در فضای زیبا و دل نشین طبیعت، نشستیم و لذت بردیم.
ولی چیزی که خیلی مورد توجه من بوده، این بود که چرا وقتی طبیعت این طور به ما محبت میکند و زیبایی های خودش را به ما میبخشد، برخی آدمها، از این نعمت درست استفاده نمیکنند و با ریختن زباله و یا شکستن شاخه‌های درختان و یا سوزاندن آنها و رفتارهای بد دیگر، قدر طبیعت را ندانسته و باعث آلودگی و کثیفی آن میشوند.
وقتی میتوان با چند کیسه زباله، آشغال‌های خودشان را جم کرده و در بازگشت از طبیعت، آنها را در سطل‌های مخصوص جمع آوری زباله بریزند
وقتی میتوانند با استفاد از چوب‌های خشکیده و یا ذغال، آتش مورد نیاز خود را آماده کنند
وقتی میتوانند از مسیرهای اصلی رفت و آمد کنند و فضای سبز و سالم و طبیعت را زیر قدم‌ها و زیر چرخ ماشین‌های خود له و خراب نکنند
وقتی میتوانند با تمیز داشتن طبیعت و جمع‌آوری زباله‌های دیگران، از طبیعت قدردانی کرده و آن را برای ما و بچه‌های دیگر که بعدا از طبیعت استفاده خواهند کرد، نگهداری کنند
چرا این کار را نمیکنند؟
این رفتارها را باید به همدیگر آموزش بدهیم و وقتی به طبیعت میرویم، با خودمان کیسه زباله داشته باشیم که همان موقع، زباله‌های خودمان را جمع کرده و در سطل بیاندازیم.
با طبیعت مهربان باشیم.
طبیعت ,میتوانند ,کرده ,زباله ,زباله‌های ,خودمان ,طبیعت را ,و یا ,کرده و ,با طبیعت ,به ما
درباره این سایت